Google

   
  I Şiirler I Güzel sözler I Maniler I Mektuplar :) I
  Aşk şiirleri 3
 

Alıntıdır!!!

S
e
n

sevdim,
sevgilerin en güzelini vermek için.
Seni düşündüm gecelerce,
en güzel düşlerimde yaşattım seni.
Ne varsa sana adadım elimdekileri,
sana adadım, yüreğimin her zerresini.
Yanlızca sen sev istedim,
sen sar istedim, yüreğimin her köşesini.
Seni gördüm nereye baktıysam,
gözlerime işledim gözlerini.
Ve yalandan uzak,
en temiz sevdayla,
yarınlarımda bir sana yer verdim.
Bir tek, seni yazdım kaderim diye,
bir tek seni istedim, herşeyden çok.
Sen yoksan, anlamsız dünya, anlamsız yaşamak.
Sensizliği, ölümden bin beter bildim.
Gülüyorsam, mutluysam, bunca çileye inat,
bilirim ki, bu senin eserin.
Bir tek senin kollarındayken,
yaşamayı seviyorsam,
senin kollarındayken acıları siliyorsam,
her ne kadar kabul etmesende,
ben seni, daha çok seviyorsam,
biliyorum ki, bu senin eserin......
Ve, hiç bir zaman anlatamam, seni sevmenin tadını.
Ve, doymaz yüreğim,
doymaz ellerim, bedenim, seni sevmeye..
Bunca sene sonra seviyorsam kendimi,
sen sevdiğin içindir beni.
Ve seviyorsam seni,
bana sevmeyi öğrettiğin içindir.
Sevebildiğim tek insan, sen olduğun içindir.
Biliyorum ki;
ne zaman dolsa gözlerim, bir an acıyla,
sen sileceksin gözyaşlarımı.
Ne zaman sarılacak bir beden arasam,
sen saracaksın beni.
Ve, senin sıcaklığında tanıyacağım şefkati.
Seninle gülecek, seninle ağlayacağım.
Benim bildiğim tek gerçek,
sen olacaksın hep.
Ve ben,
en güzel şiirlerimi sana saklayacağım,
en güzel düşlerimi sana..
Sen yeter ki,
yarınlarda, bugünkü gibi, sev beni.
Senin sarhoşluğundan, hiç ayılmasın yüreğim.
Ve, ecele kadar,
benimle kal, yanlız benimle.
Seviyorum seni,
ve bir ömür yaşatacağım,
yüreğimde SEVGİNİ............
BİRTANEM

GÜLLERiN AGLADIGI SAAT..

Güllerin ağladığı bir saat vardır hani
Büyür o saatte yalnızlığı bahçelerin
Düşer korkusu kalbe yaklaşan gecelerin
Bir dev uzatır gökten o çirkin ellerini
Güllerin ağladığı bir saat vardır hani

Her şey o saatlerde merhametsiz ve soğuk
Gitgide uzaklaşır batan güneşle sesin
Bir bakarım ki benden en uzak çizgidesin
Başlar geceye doğru upuzun bir yolculuk
Her şey o saatlerde merhametsiz ve soğuk

Yüzünü hatırlatır gökyüzünde ne varsa
Gözlerin bu saatte kopkoyu elemlidir
Dudakların kimbilir şimdi nasıl nemlidir
Ellerin öyle yanar ufuk nasıl yanarsa
Yüzünü hatırlatır gökyüzünde ne varsa

Bir çıngırak sesidir uzaklarda kaybolan
Umulmadık bir anda bitiverir şarkılar
Kapanır yüzümüze o mermer kapılar
Özlemler ateş şimdi anılar duman duman
Bir çıngırak sesidir uzaklarda kaybolan

Ak köpükler kararır deniz görünmez olur
Çağırır yaşamaya bizi tek-tük ışıklar
Böylece üstümüze çöker de karanlıklar
Camlar, bir bir kapanır, odalar, evler uyur
Ak köpükler kararır deniz görünmez olur

Güllerin ağladığı bir saat vardır hani
Cıvıl cıvıl bahçelerden el-ayak çekilir
Yapraklar düşünceli, dallar hüzün kesilir
Her akşam uzaklara alır Götürür seni
Güllerin ağladığı bir saat vardır hani.


Bu gece bilmedigim bir sessizlik gördüm gözlerinde...
Anladım!
Gitme vaktin geldi...
Sus, duymak istemiyorum...
Kapadım gözlerimi yalnızlıga!
Gitme desem kalırmısın ki?
Tamam, söyleme!!!
Unuttun mu ?
Gözlerini okuyabilir yüregim...

Gidiyorsun...Gidiyorsun...
Elimden birşey gelmiyor !
Gidiyorsun, düşündükçe içimde birsey acıyor...

Öyle zor ki!
Öyle zor ki, senin oldugun cümlelere nokta koymak...
Ah bir bilsem!
Bir bilsem içimdeki atesi söndürebilmeyi...
Ozaman böyle akıtır mıydı yüregim gözyaslarını?
Ozaman senli, sensiz yagmurlar acıtır mıydı içimi...?
Sahi gitmek zorunda mısın?
Peki, sustum...
Sormadım farzet!

Gidiyorsun...
Senden sonra hicbirsey aynı olmayacak!
Gidiyorsun, düşündükce içimden ölmek geliyor...


Ve Gittin...

Gidişini sessizce izledim...
Durrrr, beni bırakta git diyemedim!
Söndürdüm ısıgını gözlerimin...
Özgür bıraktım yüregimin yagmurunu...

Ve sen gittin....

Yüregim gitti!
Sayamadım adımlarını...
Nezaman ayak seslerin kesildi!
İşte o an ruhum ayrıldı bedenimden, izin almadan!
Gelişin gibi sessiz oldu gidişin...
Şayet, yüregimin cıglıklarını saymazsak..

Kahretsin....Gittin mi yani ?

Mühürlendi dilim..
Sözcükler mi anlamını yitirdi?
Yoksa ben mi kelime bulamıyorum, gidişine...

Sen gittin...

Alışırsın, diyordu gözlerin...

Bilmiyorsun...Görmüyorsun...Duymuyorsun....

Yazık...Anlamıyorsun...!

Keske, beni bende bıraksaydın...

Keske !

Keske bana ait olanı,
Ruhumu bende bıraksaydın giderken...






Selamlar indirdiğim Karadeniz’den Karaman üstüne.
Sevdalar düşürmediğim,yüreğim yaramın üstüne.
Anne bir şeyler söylesene,
O beni hiç sevmedi.

Düşümde yer koymamıştı o sana.
İnsan bu kadar mı yanar,
Bu kadar mı yakın olur,
Ve insan bu kadar mı uzak kalır insana.
Anne anlasana.
O beni hiç sevmedi.

Gözlerinde deniz bulduğum,
Gözlerine vurulduğum.
Gözlerinde durulduğum.
Yabana bakar da kırıldığım.
Sevdalandığım.
Darıldığım,
Nefes gibi sarıldığım,
Anne o beni hiç sevmedi.

Dudaklarının bir kenarı İstanbul kokardı.
Erciyes dağı gibiydi,kar vardı saçlarında.
Manavgat gibi bakardı.
Soğuktu hasreti,Şubat ayazında yakardı
Nefesimle çekerdim içime,
Damarımda o akardı.
Falımda o,
Düşümde o,
Fikrimde o,
Nereye gitsem karşıma o çıkardı.
O beni hiç sevmedi anne

Senin kadar sevdim anne,
Yüreğin kadar sevdim ,
Hüsnü Yusuf çiçeklerini sevdiğin kadar hem de.
Sevebildiğim kadar sevdim.
Sevdasız küçük bir nokta,
Severken koca bir devdim.
O beni hiç sevmedi anne


Yüreğimi sıkıştırdım
Kenarı yakılmış mektuplarla zarflara.
Posta çuvallarındaydım.
Adını yazdıkça kumlara
Adını silen Akdeniz’le boğuşmaktaydım.

Her mevsim umutlar ektim saksılarıma.
Kimisi papatya oldu kimisi menekşe.
Umutlarla merhaba dedim sabahlarıma.
Gülüşüme çiçeklerim oldu gerekçe.
Adam gibi sevdim anne.
Hem de erkekçe.
O beni hiç sevmedi.

O beni hiç sevmedi Anne.
Adını andığımda dudaklarımın çatladığı yar,
O hiç gidemediğim,
Ulaşamadığım diyar.
Benim bu diyar için kan dökesim var
O beni ,o beni hiç sevmedi anne...



Kapanıyor perdeler üst üste
Neden aşk acı veriyor
Diye düşündükçe
Saklanıyor dünya düşlerime.

Gözlerimin seyrinde satıldı sevdam
Titrek ellerimle silindi gözyaşım ağladım
Kan damlıyor bakışlarımdan
Çalındı umutlarım kapıların ardından.

Çöktüm bir köşeye gelişinin hayaliyle
Yolları bile eskittim
Kuşlar bile alıştı pencereme
Ama sen gelmedin yine...




sevmedin mi hiç

beni hiç sevmedin mi
yanlızken özlemedin mi
sesimi hiç duymadın mı
bırakıp giderken


tertemiz sevgime layık değilsin
beni terkedip nasıl gidersin
benden başkasını nasıl seversin
sevdiysen eger kahpesin


demek ki sözlerin yalandı
yalandı kohrolası gözlerin
beni yıkan sen degilsin
senle geçen günlerim



lanet olsun ki bana
senin için agladım
hatta diz çöküp yalvardım
degermiydi be degermiydi
senin ugruna
ALINTI



Kahpelik son moda

Soze nerden baslasam
Bilmem nasil anlatsam
Satilan bir askin hikayesi bu
Sanma ki kapiyi vurupta gidenlerin
Geri de kalanlarin hikayesi bu

Ecelin kapidan
Bu canin telastan
Durma ser gibi
Cek git bir anda!
Kaybettin her seyi unut diyorsan
Once sen unut
Ihanet boynunda!

Al hadi hanceri
Vur hadi sirtima
Acimam!
Nasilsa kahpelik kac para?
Namerdim bakarsam
Donupte arkama
Acimam!
Nasilsa kahpelik son moda!
ALINTI


Gülümse Sevdiğim, Sadece Gülümse

Bir şeyleri değiştirme çabasındaydım.
İsteğim yazgının kirli, kara yazılarını biraz renklendirmekti.
Olmadı...
Eskiden kendime sözüm geçerdi,şimdi kimseye anlatamadığım gibi,
kendime de geçmez oldu. Ruhumun dümeni kırıldı, serseri bir gemi oldum.

Sen....
Yaşamımı az da olsa renklendiriyordun.
İyi biriydin. Aklın başındaydı. Ne, kim olduğunu biliyordun.
Bense olmayacakları gerçekleştirmeye çabalayan biriydim.
Patika köy yolarını hava alanı gibi kullanmak,
uçak indirip, uçak kaldırmak istiyordum.
Ya da...
Fatih`in İstanbul`u fethi gibi, gönülleri fethetmekti isteğim.....
Oysa ki, Fatih`in gemileri vardı. Dolaştığı denizin kıyıları vardı.
Kalaslara dökecek zeytinyağı, gemileri çekecek leventleri vardı.
Benimse, denizim yok, gemim yok, leventlerim, zeytinyağım da yok.
Üstelik sultan da değilim, olamam da.
Olsam, olsam Don Kişot olabilirdim, olmayacak hayallerin peşine düşen.
.
Seninle `birşeyler değişir mi? ` demiştim, hiçbir şey değişmedi..
Üzgünüm ki, herşey olduğu gibi, eskisi gibi, hatta eskisinden de beter gitti. Umudum... Bir iddiam, bir beklentim kalmadı.
Şimdi ötekiler var ya, hani aramıza girmeye çalışan ötekiler,
bu halimle ister saysınlar beni, ister ayıplasınlar, hatta küfür etsinler bana. Umrumda değil..
Ben seni sevdim, seviyorum ya, tek gerçeğim bu.
Yalnız sevdamı iki kişilik değil, tek bana ait...
Asl`on da öyle değil mi?
Sen de, kimse de anlayamıyor, duyamıyor.
Yalnız geldiğim yaşamdan yalnız da gideceğim anlaşılan.
Yaşarken yalnız olmak, ölünce garipler mezarlığına gömülmekten daha zormuş be sevgili....
Düşünüyorum da, ya ben insanları kabullenemedim, ya da onlar beni istemedi.
Bakma zekice göründüğüme, aklımın kısalığından hepsi.
Aptallar yarışı yapılsa, dünya şampiyonluğunun favori adayı olurdum ben.

Yıkılmış bende, eski benden bir eksiğim de var.
Önceleri haftalar, aylar boyu, hatta yıllarca süren bir sarhoşluğum vardı.
Şimdiyse, hüzünlerimi taşıyamayınca, yeniden içmek istiyorum, olmuyor, içemez oldum.
Ah, bir sarhoş olabilsem kalan ömrümde dünyayı unutacak kadar !!!
Daha ne isterdim ki?
Dertler, hüzünler şişeleri mi sakladı, yoksa kırdılar mı? .
Bilemez oldum.
Başımın belası beynimle, gönlümü uyuşturmaya neyin gücü yeter acaba?
Bir Türk sanat müziği bestesi olan ben, şimdi gazel oldum, hatta arabesk, hoyrat oldum.

Benim için son tren seninle kalktı sevgili..
Senden başka uğrayacak istasyonum, sığınacak limanım da yok.
Senin limanında da yerim ne kadar, istasyonundaysa ne kadar kalabilirim?

Bana aldırma sen sevgili, nasıl olsa anlayamazsın..Takma kafana.
Sil gözyaşlarını, akıtma benim için...
Sen sadece gülümse, istemesen de sus ve gülümse,
hiç birşey söyleme, sen söyleme...





“Sen benimsin” demeseydin de “Ben sana aidim” deseydin..
Başka ellerde olsan da varlığını hissedebilirdim belki…Söylemedin ki…

“Senin için her zorlukla savaşırım” değil de; “Senden gelen hiçbir şey zorluk değil” deseydin; inanırdım yüreğinin sadece bana ait olduğuna… Söylemedin ki…

“Sen olmadan yaşayamam” değil de, “Sensizlik diye bir şey yok; sen var olmasan da benimlesin” deseydin; inanırdım sevginin sonsuzluğuna…Söylemedin ki…

“Sen benim rüyamsın” değil de “Gerçekleşen rüyamsın” deseydin; uzağında da olsam yaşatırdım bu gerçeği sende…Söylemedin ki…

“Sen benim eş ruhumsun” değil de ; “Sen aslında Bensin” deseydin;yokluğunda da devam ettirirdim sen olmayı…Söylemedin ki…

“Seni Seviyorum” değil de “Seni hep seveceğim” deseydin, yalan da olsa sevgin inanırdım bana bir gün döneceğine… Söylemedin ki…

“Seni çok özlüyorum” değil de “Seni özlemek bile güzel” deseydin; ayrı da olsak inanırdım beni her dem yüreğinde yaşattığına…Söylemedin ki…

“Sen benim için çok özelsin” demeseydin de; “Özel olan her şey sende saklı” deseydin; kendimi şimdi böyle basit hissetmezdim…Söylemedin ki…

“Bir gün bitecek” demeseydin de “Aslında seni hiç sevmemişim.” deseydin ; en azından delikanlı biri yaşatırdım yüreğimde… Ama yapamadın ki…

Vedalaşabilecek kadar yürekli olsaydın , aklıma geldikçe gülümseyebileceğim hoş bir anı, güzel bir tat olarak kalırdın bende… Yapamadın ki……
 
  Bugün 6570 ziyaretçi (12685 klik) kişi burdaydı!  
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol